Phasmatodie
Wanneer ik onder
sterren ga
en rond mij
een verlangen daast,
wil ik ontleven
en schreeuw ik tot niemand het hoort:
“Geef me mijn lijk terug!”
Onderga ik
deze hemel
dan verkrampen
lijf & leden
tot een wandelende
tak,
versteld
van de
bladeren die hij verloor.
Als dusdanig
schrijf ik mezelf
ten dode op.
Tijdelijk. Verongelijkt.
Maar zelden
zo verlost.
2 november 2015